Kenan gül, 22 yaşında ve epilepsi hastası. Gül, Ankara Altındağ’da tek gözlü bir evde eşi, 5 aylık çocuğu ve hasta kardeşiyle birlikte yaşam mücadelesi veriyor. 2007 yılında babaları, kısa bir süre sonrada anneleri tarafından terk edilen kardeşler 9 yıldır hem hastalıklarıyla hem de geçim sıkıntısıyla savaşarak hayatta kalmaya çalışıyor. 13 yaşından beri kardeşine baktığını ve kardeşinin vücudunda bulunan tümörler yüzünden gelişiminin durduğunu söyleyen Gül, “Annem ve babam bizi ortada bıraktılar. Kardeşim her gün gözümün önünde eriyor.Tek isteğim onun tedavisi için yardım almak” diyor.
Kağıt toplayarak geçimini sağlıyor
8 yıldır kardeşinin masrafları için her türlü işte çalıştığını ama hastalığından dolayı kimsenin ona iş vermek istemeğini belirten Gül, 18 yaşından bu yana 3 kez intihara kalkıştığını söyledi. Gül, “İlaçlarımı alamadığım için sık sık atak geçiriyorum. Atak geçirdiğim zamanlarda kendimi kaybediyorum. 3 kez intihar etme girişiminde bulundum. Ama her seferinde kardeşimin benden başka kimsesi olmadığı aklıma geldi. Yapamadım. Şimdi kağıt toplayarak, simit satarak para kazanmaya çalışıyorum. 2 yıl önce de dedemin yardımıyla evlendim. Şimdi 5 aylık çocuğum var. Tek göz odada 4 kişi yaşıyoruz. Kardeşimin tüm ihtiyaçlarıyla eşim ilgileniyor. O olmasaydı daha kötü olurduk” dedi.
Bütün kapıları çaldım”
Kenan, yıllardır kardeşinin hastalığı için her kapıyı çalıyor. Bir çok derneğe yardım için giden Kenan, “İnsanlara durumumu anlattığımda elime 3-5 lira sıkıştırıp gönderiyorlar. Bu durum çok zoruma gidiyor. Ben insanlardan bize para vermesini istemiyorum. Tek isteğim kardeşimin tedavi görmesi. Kendim içinde çalışabileceğim bir iş” ifadelerini kullandı. Kaymakamlıktan 3 aylık maaş aldığı için devletten başka yardım alamayan Kenan yetkililere çağrıda bulundu: “Kardeşimin sesini duyun. Her gün acı çekiyor. Yalvarırım onu yaşatın.”
Habermetraj / Can Sınav